Przypominamy sylwetkę kolegi Mariana Skawińskiego opublikowaną w Biuletynie Infromacyjnym ZMRP nr 4/2007.

MARIAN SKAWIŃSKI urodził się 4 listopada 1934 r. w Białymstoku. Rok później rodzice przenieśli się do Wilna, gdzie przeżył okres wojny. Po wojnie w 1945 r., w ramach repatriacji, znalazł się w Kielcach, gdzie mieszka do dzisiaj.

W 1953 r. ukończył szkołę średnią ogólnokształcącą i rozpoczął studia w Politechnice Warszawskiej na Wydziale Budownictwa Lądowego. Dyplom inżyniera w specjalności mosty i budowle podziemne otrzymał w 1958 r. Studia magisterskie ukończył na Politechnice Świętokrzyskiej w 1985 r.

W latach 1958–1965 pracował w Kieleckim Przedsiębiorstwie Robót Mostowych, początkowo na stanowisku inżyniera budowy i kierownika budowy mostów w terenie, a ostatnie dwa lata jako zastępca kierownika Zakładu Prefabrykacji i Betonu Sprężonego w Kielcach.

W latach 1965-1972 pracował w Kieleckim Przedsiębiorstwie Produkcji Elementów Budowlanych – do 1967 r. jako kierownik Zakładu Prefabrykacji w Sitkówce koło Kielc, a następnie w zarządzie przedsiębiorstwa jako zastępca naczelnego inżyniera i zastępca dyrektora ds. technicznych.

Od 1972 r. pracował w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów (dawny COBiRTD – Warszawa) w Kielcach: do 2001 r. jako kierownik Pracowni Badań Prototypów Zakładu Mostów, a po powstaniu Ośrodka Badań Mostów – kieleckiej filii Instytutu, do końca 2006 r., na stanowisku zastępcy kierownika Ośrodka. Od tego roku, zatrudniony jako specjalista badawczo-techniczny, przekazuje dalej swoje doświadczenia młodej kadrze kierowniczej Ośrodka.

Droga zawodowa mgr inż. Mariana Skawińskiego jest związana z konstrukcjami mostowymi, głównie sprężonymi. Już pierwsza budowa mostu w Proszówkach koło Bochni, gdzie ustrój nośny składał się z prefabrykowanych na placu budowy kablobetonowych belek teowych, wymagała rozwiązania wielu złożonych zagadnień związanych z wykonaniem, a następnie montażem prefabrykatów sprężonych. Na kolejnych budowach, a zbudował 10 mostów, doświadczenia dotyczyły zarówno spraw organizacyjnych, jak i technicznych. W największym stopniu z konstrukcjami sprężonymi zetknął się podczas pracy w Zakładzie Prefabrykacji i Betonu Sprężonego, który był w owym czasie jednym z dwóch zakładów prefabrykacji mostowej w kraju. Na tym stanowisku odpowiadał za produkcję prefabrykatów w zakładzie oraz za wszystkie prace związane ze sprężaniem w Kieleckim Przedsiębiorstwie Robót Mostowych, firmie mającej wówczas monopol na budowę mostów na terenie południowej Polski. W tym czasie zajmował się również projektowaniem konstrukcji mostowych. Zebrane doświadczenia pozwoliły Mu na uzyskanie uprawnień do kierowania robotami mostowymi oraz do projektowania mostów.

W czasie pracy w Kieleckim Przedsiębiorstwie Produkcji Elementów Budowlanych, przedsiębiorstwie podległym Kieleckiemu Zjednoczeniu Budownictwa, kontynuował prace związane z prefabrykacją. Początkowo w dużym przemysłowym zakładzie prefabrykacji, a następnie przy modernizacji wszystkich zakładów w województwie oraz we wdrażaniu nowych technologii prefabrykowanych konstrukcji w budownictwie przemysłowym i mieszkaniowym. Zebrał też sporo doświadczeń organizacyjnych na stanowisku zastępcy dyrektora. W tym czasie ukończył kurs podyplomowy w dziedzinie organizacji i zarządzania.

Rozpoczynając pracę w Centralnym Ośrodku Badań i Rozwoju Techniki Drogowej, który później stał się Instytutem Badawczym Dróg i Mostów, mgr inż. M. Skawiński nie wchodził na nieznany grunt. Znał Ośrodek, gdyż w czasie gdy pracował w KPRM zajmował się koordynacją współpracy między COBiRTD a KPRM. Wykorzystując doświadczenia organizacyjne utworzył Pracownię Badań Prototypów, a w jej ramach laboratorium wytrzymałościowe obsługujące cały Zakład Mostów, jak też inne jednostki IBDiM. Mógł w tych warunkach rozszerzyć swoje zainteresowania o cały wachlarz zagadnień związanych z badaniami laboratoryjnymi i terenowymi.

Główne tematy, którymi zajmował i zajmuje się mgr inż. Marian Skawiński, to:

• konstrukcje kablobetonowe,
• technologia produkcji elementów strunobetonowych,
• badania prefabrykatów betonowych,
• badania systemów sprężania,
• wzmacnianie konstrukcji za pomocą sprężania,
• badania elementów konstrukcji stalowych,
• badania materiałów,
• badania obiektów mostowych w terenie,
• ekspertyzy obiektów mostowych.

Z inicjatywy mgr. inż. M. Skawińskiego oraz na podstawie Jego badań usystematyzowano i znormalizowano zasady programowania sprężania konstrukcji kablobetonowych i strunobetonowych. Prawie wszystkie tory naciągowe do produkcji mostowych prefabrykatów strunobetonowych w Polsce są Jego autorstwa w zakresie technologii i współautorstwa w zakresie konstrukcji i osprzętu. Jest współautorem norm mostowych dotyczących projektowania oraz wymagań i badań. Wykaz Jego publikacji liczy ponad 75 pozycji. Jest współautorem 8 patentów wynalazków związanych z budownictwem mostowym oraz autorem ponad 300 opracowań niepublikowanych. Był członkiem Rady Naukowej IBDiM dwóch kadencji.

Mgr inż. Marian Skawiński prowadzi również działalność społeczną w organizacjach zawodowych i w samorządzie. Był sekretarzem Zarządu Oddziału PZITB, działał w Sekcji Głównej Techniki Mostowej SITK oraz był sekretarzem Sekcji Oddziałowej tej organizacji. W Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej działa od chwili jego powołania. W Oddziale Świętokrzyskim, w pierwszych kadencjach, pełnił funkcję skarbnika, a od trzech kadencji jest przewodniczącym Zarządu Oddziału.

Był jednym z organizatorów Świętokrzyskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. W pierwszej kadencji był delegatem na Zjazdy Krajowe oraz wiceprzewodniczącym Sądu Okręgowego. W dalszym ciągu jest czynnym członkiem Izby. Za swoją pracę i działalność społeczną był uhonorowany odznakami: Racjonalizator Produkcji, Przodujący Drogowiec, Srebrną Odznaką Honorową SITK, Zasłużony dla Transportu RP oraz Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi.

Mgr inż. Marian Skawiński jest uznanym i cenionym specjalistą w dziedzinie sprężania konstrukcji mostowych. Jego wieloletnie doświadczenia, a także cechy osobowe, wśród których należy wymienić skromność, prawość, rzetelność i koleżeńskość, zyskały Mu sympatię i prestiż w środowisku polskich mostowców. Warta podkreślenia jest także Jego umiejętność pracy w zespole oraz zdolność wytwarzania takiej atmosfery, która sprzyja integracji pracowników. O tym najlepiej mogliby zaświadczyć współpracownicy z Jego zespołu kieleckiego, którego skład od wielu lat prawie nie ulegał zmianie.

Przyznanie Mu Medalu Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej „Za wybitne osiągnięcia w polskim mostownictwie”, jest godnym uhonorowaniem Jego postawy i wkładu w rozwój mostownictwa w Polsce.